Este vindeiro domingo, 24 de novembro, na cidade nipona de Nagasaki terá lugar unha cerimonia de beatificación de 188 mártires, que sufriron martirio naquelas lonxanas terras entre 1603 e 1639, trátase desta volta de cinco relixiosos xesuítas e 183 seglares xaponeses. Xapón foi evanxelizado polo santo español Francisco Xabier, entre os anos 1548 e 1552, pero ao pouco tempo comezou unha feroz persecución contra os que adoptaban aquela nova fe. Os primeiros mártires, que encabeza o xesuíta San Pablo Miki –crucificado en Nagasaki en 1597- foron canonizados en 1862 polo Papa Pío IX que beatificou o 7 de xullo de 1867 a outros 205 mártires naquelas terras niponas. Na honra daqueles primeiros martirizados foi construido en 1962 un monumento deseñado polo arquitecto Kehji Imai e polo escultor Angélico Yasutake Funakoshi.
Naquela beatificación de 1867 foi recoñecido un fillo de Tui, Frei Antonio de San Buenaventura. Un beato tudense moi escasamente coñecido, mesmo nos ámbitos eclesiásticos da diocese de Tui-Vigo. Únicamente teño atopado unha breve referencia á sua persona no libro “Apuntes histórico-biográfico-descriptivos de la Muy Noble y Muy Leal de la Ciudad de Tuy y sus Hijos ilustres” (Tui, Imprenta y Libreria Pérez Hermida, 1884). Cómpre reseñar certa confusión pois nalgunha noticia bibliográfica figura coma canonizado, aínda que semella que únicamente foi beatificado.
Recollemos dunha paxina dixital unha semblanza sobre o beato tudense: “Frei Antonio de San Buenaventura naceu en Tui no ano 1588. Realizou os seus estudos de filosofía na Universidade de Salamanca e nesta cidade ingresou na Orde dos Frades Menores (Franciscanos) realizando a súa profesión relixiosa o 14 de xullo de 1605.
Nese mesmo ano partiu con 59 compañeiros para as illas Filipinas, proseguindo os seus estudos teolóxicos sendo logo ordeado presbítero amosando un grande celo no seu ministerio. Foi escollido para a perigosa misión da evanxelización de Xapón, onde chega no ano 1618.
O seu labor apostólico nos dez anos da sua estadía nas terras niponas ata o seu martirio foi resumido así polo Comisario Xeral da Orde dos Irmáns Menores naquelas terras: “Antonio de San Buenaventura foi obreiro incansabel gañando para Deus unha multitude de almas. Noite e día velaba, confesando, batizando, catequizando, erguendo aos que tiñan caído polo temor ás persecucións, dos que en pouco tempo reconduciu a fe a máis de 2000, permanecendo moitos deles constantes ata o martirio. Naqueles tempos tan difíciles en que o cristianismo era perseguido, batizou a máis de mil pagáns e nos dez anos que durou o seu ministerio apostólico nada puido frear o ardor apostólico do seu celo”.
Denunciado o 21 de xaneiro de 1628 por un falso amigo, foi recluido na terrible cadea de Omura, onde tivo a oportunidade de prepararse con outros moitos compañeiros para o seu martirio. Así escríbelle dende a prisión o 6 de setembro ao P. Pedro Matias, comisario de Filipinas: “ Estou tan sorprendido cando me vexo onde estou e penso que dende hai dazaseis días xa están listos os postes e a leña para seren queimado vivo, que aínda dubido se trátase de mín precísamente. Ouh misericordia de Deus, tan misericordioso que pagas tan xenerosamente a quen tan mal che ten servido!”.
Da prisión de Omura foi trasladado a Nagasaki e na Santa Colina ou Monte dos Mártires, foi queimado vivo en medio de terribles sufrimentos soportados con heroica fortaleza. Era o 8 de setembro de 1628. Tiña 40 anos de idade.”
(Tomado de http://www.vidasejemplares.org/Beato%20Antonio%20de%20San%20Buenaventura.pdf)
Esta colina chamada Nishizaka, hoxe é coñecida como Monte dos Mártires, pois nela recibiron o martirio centenares de cristiáns a finais do século XVI e principios de XVII. Unhas persecucións que culminaron co levantamento de Shimabara, en 1638, onde morreron 37000 cristiáns, ficando exterminado o cristianismo das terras niponas ata o século XIX. Asi pois neste mesmo lugar onde terá lugar a solemne cerimonia deste domingo foi martirizado o beato tudense.
Sirvan estas breves liñas para lembrar a figura deste frade franciscano tudense que desenvolveu a súa actividade apostólica no lonxano oriente nos inicios do século XVII e que polo seu martirio foi proclamado beato pola Igrexa Católica. A lembranza dos mártires, como Frei Antonio de San Buenaventura, evidencia a potencia da súa fe, da súa esperanza, e o seu amor por Cristo e a súa Igrexa como unha testemuña perenne da vixencia das súas crenzas. Confiemos, por outra banda, que axiña poidamos contar con novos datos que iluminen as orixes tudenses deste beato.
Comentarios
Publicar un comentario