De cando Tui chegou aos Oscar de Hollywood

O pasamento nestes pasados días do actor José Luis López Vázquez lémbranos que foi o protagonista dunha película rodada nos seus exteriores en Tui, “Mi querida señorita” no ano 1971. Con ese filme o director Jaime Armiñán conseguiu chegar como candidato ao Oscar á mellor película extranxeira, sendo a primeira e, ata o momento, única oportunidade en que Tui estivo presente na festa do cine, nos Oscar de Hollywood.

Por mágoa tivo de competir, e finalmente perder, diante, nada menos, que de “El discreto encanto de la burguesia” de Luis Buñuel que logrou a apreciada estatuiña dos Oscar.

Deste xeito Armiñan foi o primeiro creador que levou a imaxe de Galicia e máis concretamente de Tui a Hollywood promovendo o coñecemento da nosa terra dun xeito digno, lonxe dos tópicos cos que case sempre era representada Galicia.

“Mi querida señorita” é unha película de Jaime de Armiñán, que foi un filme transgresor naquela altura dos anos finais da ditadura franquista tratando o tema da transexualidade con enorme respeto e serenidade.

De Armiñan rodou en 1971 en Tui, Baiona e Vigo este filme con José Luis López Vázquez no papel de Adela Castro, unha solteirona provinciana que non ten clarexada a súa sexualidade e ao final remata por operarse para converterse no home que xa era realmente, pero tampouco ficou satisfeita co cambio.

Abofé que moitos tudense ainda lembrarán aquela rodaxe que eu reteño xunto con tantos outros recordos da infancia nun recuncho da memoria: as cámaras instaladas no inicio da Rúa Nova, tomando aquel amplo caserón que conforma o comezo daquela rúa como residencia do protagonista do filme... contemplar aquela insólita montaxe, as claquetas, o atrezzo, a repetición de escenas... que alteraban a rutinaria vida da nosa vella cidade despertaba nos cativos toda sorte de imaxinacións, de expectativas, de intrigas nunca resoltas pois logo cando foi estreada a película non puidemos visionala pois estaba vedada ás nosas curtas idades... o que aínda provocou novas intrigas, moito máis desbordantes e insólitas.

Aproveitamos para lembrar que a nosa cidade e o seu entorno foi escenario da rodaxe doutras películas como, entre outras que lembramos, están: “La casa de la lluvia” (1943),“El bosque del lobo” (1971) de Pedro Olea, “Flor de santidad” (1972), “La hora bruja” (1985) de novo con Jaime de Armiñan, “Los Pazos de Ulloa” (1985),“A los que aman” (1998) de Isabel Coixet, “Gallego” (1988) de Manuel Octavio Gómez, “Ilegal” (2002), “Hotel Danubio” (2003), “Heroina” (2005) “La velocidad funda el olvido” (2007) de Marcelo Schapces, etc.