Ir al contenido principal

O esencieiro tudense

Hoxe lúns, 12 de outubro de 2009, unha solemne Eucarista de acción de gracias, presidida polo Ministro Xeral da Orde Franciscana, Fr. Xosé Rodríguez Carballo, pechará os actos conmemorativos do V Centenario das Clarisas Tudenses, iniciados hai agora un ano coa entrega ás “Encerradas” da Medalla de Ouro da Cidade. Dende Tudensia queremos sumarnos a este feliz acontecemento con este artigo publicado, hai agora un ano, no xornal electrónico “Vigo Matropolitano”.


O ESENCIEIRO TUDENSE




A histórica cidade de Tui asentada nas ribeiras do Miño posúe unha rexa personalidade forxada no percorrido dos séculos, das conquistas, dos avatares da fronteira.... No alto da colina de pedra, coma dicía o lembrado Eliseo Alonso, xunto da Catedral, a paisaxe petrea da acrópole tudense énchese coa presenza do mosteiro das Clarisas que descansa sobre o solar da Torre Vella e de Santa María da Oliveira na que tiveron morada os bispos tudenses polo século XII.
Ollar este convento que fala do traballo do tudense Melchor Feal –que modelaba a pedra en Tui ou en Contrasta-, dos planos da igrexa realizados polo mestre Domingo de Andrade... nos evoca, ante todo, a iniciativa de dez mulleres tudenses de fundar, no 1508, un beaterio no que compartir a súa vocación relixiosa, dedicándose a unha vida máis intensa de oración. Nunca sospeitarían que aquela “aventura” chegaría onda nós logo de cincocentos anos.
Contemplar, pois, este mosteiro é coma achegarmonos a un esencieiro, que agocha nas súas paredes un anaco do que é Tui, do que conforma o espirito das xentes desta cidade deitada onda o Miño. Achegarse ao convento é destapar este esenciero... as clarisas conservan con agarimo unha parte da alma tudense, son transmisoras coa súa presenza dalgúns rasgos da identidade de Tui. Pois o repique, bulideiro ou lene, da súa campá aínda nos acompaña cada día a todos os que percorremos as vellas e enlousalas rúas e calellas; o torno do mosteiro, sempre envolto naquel halo de misterio para todos os cativos, segue xirando no amplo recibidor monacal; a celebración da festa familiar cos peixiños ou cunha tarta de améndoa das Monxas recupera vellas tradicións familiares; pasar polo túnel que comunica a antiga rúa da Oliveira coa Miñoteira ollando o lento discurrir do Miño... contemplar o amplo conxunto conventual... testemuñan, como aromas aquilatados, directamente ao corazón de todas as xentes de Tui un fío que nos une de xeito indefectible coas nosas queridas “Encerradas”...
Pero abrir este esencieiro posibilita tamén, non o esquezamos, percibir aquel “bo olor de Cristo” que a vida contemplativa das nosas Clarisas leva estendendo pola nosa cidade nestes cinco séculos amosando a plenitude e a vixencia dunha vida entregada ao Evanxeo, dunha existencia desposada en Cristo, dende unha radical e entregada liberdade que testemuñan tantas e tantas mulleres que se teñen realizado como personas e como cristiáns nos muros deste mosteiro de Santa María da Concepción amosando a ilusionante vixencia da vida cristiá ao longo deste cinco séculos que hoxe celebramos.

Rafael Sánchez Bargiela

Comentarios

Entradas populares de este blog

O antigo Hospital e Inclusa (actual Edificio "Francisco Sánchez") cumpre hoxe cen anos

Neste ano 2023 a cidade de Tui vive diversos aniversarios de interese, especialmente o referente ao cuarto centenario do falecemento do egrexio médico e filósofo tudense, Francisco Sánchez, sobre o que nos ocuparemos en datas próximas. https://www.facebook.com/fotosantiguastuy/photos Centrará hoxe a nosa atención outra significativa efeméride, o centenario da inauguración do Hospital e Inclusa de Tui celebrado o 1 de maio de 1923, hai hoxe cen anos, que culminaba un longo proceso de construción deste edificio. Na actualidade este antigo hospital é o Edificio “Francisco Sánchez” coñecido popularmente como Área Panorámica de Tui. É pois unha feliz oportunidade para realizar unha aproximación a historia deste edificio emblemático da nosa cidade. Un edificio creado para acoller as instalación do hospital e da casa de expósitos, ou inclusa. A historiografía ten abordado nas últimas décadas aspectos da historia social pouco atendidos tradicionalmente. O tema da marxinación social é un de

Unha nova entelequia: un Camiño Portugués de Nossa Senhora do Norte por Tomiño e Gondomar

Vivimos nun mundo mediático onde cada vez temos acceso a un maior abano de información de todo tipo, o que en principio resulta altamente positivo e enriquecedor pero paralelamente existe o evidente risco de carecer de elementos de discernimento e valorización para recoñecer o rigor e a falsidade, a veracidade e os falseamentos. Ven a conto esta obviedade para abordar unha breve reflexión sobre a noticia que en días pasados publicaron os medios de comunicación con este titular: Tras un año de investigación, la alcaldesa de Tomiño, Sandra González; el presidente de la Cámara Municipal de Vila Nova de Cerveira, Rui Teixeira, junto al alcalde de Gondomar, Francisco Ferreira, y la concejala de turismo de Redondela, María Castro; y el arquitecto e investigador Antonio Soliño, presentaron el «Camiño da Nosa Señora do Norte a Santiago», una variante del Camino de Santiago que pasa por el territorio que recogen ya los archivos históricos. No texto da noticia se afirma o seguinte: La invest

A fábrica de galletas "La Peninsular"

Temos sinalado neste blog en diversas oportunidades o descoñecemento que posuimos da historia contemporánea de Tui fronte a outros períodos históricos moito mais investigados que a nosa historia mais recente. Aspectos como a vida política tudense na primeira metade do século XX seguen esperando un achegamento como tamén os procesos e dinámicas socias desenvolvidos no noso territorio. Hoxe ofrecemos en Tudensia un post sobre a fábrica de galletas “La Penínsular” que abrangue case medio século da vida económica tudense. Achegamos a información ofrecida polo profesor de historia económica da Universidade de Santiago de Compostela, Angel Ignacio Fernández González, no seu blog “Galicia Agraria” nun documentado post sobre a industria de galletas en Galicia nos principios do século XX. Aportamos a rica e moi completa información que achega profesor Fernández algunha pequena referencia da nosa autoria colocadas como notas. http://galiciaagraria.blogspot.com.es/2012/03/gall