Ir al contenido principal

Centenario das RR. Doroteas en Tui, carta ao director de Mª D. Martínez Gamallo

Conmemoramos nestes días o centenario da chegada á cidade de Tui de dúas congreción relixiosas que fuxindo da persecución relixiosa existente en Portugal logo da proclamación da República –en outubro de 1910- que supuxo, entre ourras medidas, a disolución de todas as ordenes relixiosas e a súa expulsión do país.

Consecuentemente a situación fronteiriza e episcopal de Tui converterón a nosa localidade en lugar de acollida para varias destas congregacións que estableceron en Tui un lugar de reunión para os seus relixiosos portugueses agardando á beira da fronteira o retorno ao seu país.

O 1 de xaneiro de 1911 chegaron a Tui as Monxas Franciscanas “Hospitaleiras” e viente días despois as relixiosas de Santa Dorotea. Ambas continuan aínda establecidas en Tui e integradas na vida da nosa cidade.

María Dolores Martinez Gamallo, compañeira no arquivo municipl de Tui, publica onte sábado 19 de febreiro nas “Cartas ao director” de "Faro de Vigo" unhas liñas en lembranza da presenza das Doroteas en Tui que polo seu interese reproducimos, sumándonos ao recoñecento ao labor exercido por esta congregación entre as xentes de Tui. Axiña publicaremos en “Tudensia” un post dedicado á presenza das “Hospitaleiras” na nosa cidade, tamén de especial significado.

Hace un siglo que llegaron a Tui las RR. de Santa Dorotea

M.ª Dolores Martínez Gamallo

19 de febrero de 2011

Con la revolución de 1910, el gobierno portugués decretó la expulsión de las Órdenes Religiosas. Las M.M. Doroteas, tras la dispersión se asentaron en Tui.
El 21 de enero de 1911 llegaron a nuestra ciudad las 4 primeras religiosas que se hospedaron durante 8 días en el Hotel Moderno, mientras buscaban casa para vivir en comunidad. Esta primera casa estuvo en la Porta da Pía, que pronto les resultó pequeña y pasaron a la calle Ordóñez n.º 21, fundando el Colegio de la S. Familia, de clases de primaria, el 1 de marzo de 1911.
El 9 de junio de 1911 se abre otra en la calle Cuenca nº 79. Como todavía siguen quedando madres en Portugal, establecen una nueva comunidad en la calle Colón nº 8.
El 15 de agosto de 1912 se funda un externado para niñas españolas en la calle Seijas nº 21.
Al mismo tiempo, un número de 80 novicias se establecían en lo que hoy es el cuartel de la guardia civil.
En 1925 compraron un terreno sobre el que se construyó el gran convento que hoy tenemos en la calle Martínez Padín nº 10. Las obras comenzaron el 2 de octubre de 1926 y finalizaron el 3 de abril de 1928, celebrándose con una gran fiesta.
En 1943 se pone en funcionamiento un colegio denominado S. Familia de las RR. de Santa Dorotea (Las Doroteas)
En este colegio de Enseñanza Primaria y Bachillerato se formaron varias generaciones de niñas y jóvenes, de las que tuve el honor de formar parte.
Al final el colegio no se pudo sostener por falta de personal y en 1990 cerró, como colegio, pero no como convento de religiosas.
Desde aquí, les doy las gracias por la labor tan extraordinaria que han hecho en este siglo de existencia en nuestra ciudad que, ahora, también es de ellas.

Como complemento á documentada achega de Maria Dolores Martínez Gamallo lembrar como o convento das Doroteas tudenses posúe unha especial relevancia e proxección pola residencia no mesmo entre 1926 e 1946 de Sor Lucía, a vidente de Fátima, que cando decide ingresar na vida relixiosa acode ao noviciado que as Doroteas procedentes de Portugal mantiñan en Tui, entrando no mesmo o 24 de outubro de 1925. En Tui continuará ata maio de 1946 cando retorna a Portugal, agás dúas estadias no Convento das Doroteas en Pontevedra en 1925/26 e 1934/37. No convento tudense Sor Lucía ten unha visión da “Santísima Trinidade” que completas as revelacións de Cova de Iria. A presenza da vidente neste lugar suscita grande interese entre os devotos de Fátima que concorren en importante número a visitar esta casa relixiosa tudense, inxerindo a Tui nun dos principais circuítos de turismo relixioso existentes na actualidade no noso ámbito xeográfico.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Emma Álvarez Besada a primeira tudense doutora en medicina

O legado dunha comunidade está conformado por un conxunto de bens materiais, que adoitamos denominar patrimonio, xunto cun amplo abano de elementos inmateriais que definen o seu carácter e a súa pervivencia no tempo. Entre estes bens intanxibles ou inmateriais ocupan un lugar non menor aquelas personalidades que ao longo do tempo teñen deixado unha pegada perdurable na memoria colectiva ou aquelas outras que, ás veces esquecidas ou non recoñecidas, expresan na súa traxectoria fitos senlleiros para a vida colectiva. Hoxe queremos recuperar dende Tudensia unha desas figuras olvidadas pero que no seu momento histórico tiveron unha pegada significativa na vida social e colectiva da nosa cidade e de alén dos seus termos xeográficos. As novas demandas sociais se expresan tamén na historiografía que investiga aos grupos sociais discriminados ou marxinados nos diferentes momentos do pasado. Retrato de Emma Álvarez Besada, foto da orla da Facultade de Medicina de Madrid, 1931 Unha revis...

A fábrica de galletas "La Peninsular"

Temos sinalado neste blog en diversas oportunidades o descoñecemento que posuimos da historia contemporánea de Tui fronte a outros períodos históricos moito mais investigados que a nosa historia mais recente. Aspectos como a vida política tudense na primeira metade do século XX seguen esperando un achegamento como tamén os procesos e dinámicas socias desenvolvidos no noso territorio. Hoxe ofrecemos en Tudensia un post sobre a fábrica de galletas “La Penínsular” que abrangue case medio século da vida económica tudense. Achegamos a información ofrecida polo profesor de historia económica da Universidade de Santiago de Compostela, Angel Ignacio Fernández González, no seu blog “Galicia Agraria” nun documentado post sobre a industria de galletas en Galicia nos principios do século XX. Aportamos a rica e moi completa información que achega profesor Fernández algunha pequena referencia da nosa autoria colocadas como notas. http://galiciaagraria.blogspot.com.es/2012/03/gall...

Lembranza agradecida a Xabier Añoveros

Onte á tarde, nos comezos de setembro, cando xa as horas diúrnas minguaron, o aire nos anticipa a proximidade do outono e as conversas se centraban nestas intranscendencias, recibín a triste noticia do falecemento, no Hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo, de Xabier Añoveros Trías de Bes, navarro de berce, barcelonés de vida e traxectoria e tudense de corazón.   “ Tuy (con i grego como adoitaba a escribir pois con este arcaísmo semellaba reflectir mellor a antigüidade da nosa cidade) es una ciudad de la que estoy enamorado desde hace muchos años ” e, como é propio dun noivo, a esta vella cidade lle ten dedicado horas, estudos, e moi especialmente un agarimo permanente centrado na súa querida “Casa da Canicouba”. O seu noivado e posterior matrimonio con Julia García-Valdecasas Salgado, filla da tudense Julia Salgado Peñarredonda, o ligou dende 1968 a este outeiro pétreo sobre o Miño, que é Tui. Non sei se foi a longa tradición tudense da familia de Julia, o rico arquivo da Casa da Ca...