Ir al contenido principal

Guillermo Taboada Infante, pintor e ilustrador tudense


Poucos datos temos do tudense Guillermo Taboada Infante (nado nesta cidade no ano 1909). Comezou a súa formación artística en Granada co pintor Morcillo (Trátase de Gabriel Morcillo Raya, pintor e copista que dende 1922 é o director da Residencia de Pintores da Alhambra e posteriormente profesor da Escola de Artes e Oficios da cidade en que nacera en 1887e na que morrería en 1973).
En 1926 solicita unha pensión á Deputación de Pontevedra e envìa varios retratos á exposición previa de artistas que aspiraban a bolsa. No mes de febreiro concédenlle a pensión, de tres mil pesetas anuais, para estudiar pintura na especialidade de figura, na Academia de Belas Artes de Madrid, onde durante o curso 1926-1927 preparou o ingreso que aprobou. En febreiro de 1926 comeza a colaborar no “Faro de Vigo”, con viñetas que lembran ás que, polas mesmas datas, se publican na revista madrileña Buen Humor. Guillermo Taboada sumábase a unha longa lista de importantes ilustradores do diario vigués, entre os que figuraban Federico Ribas, Carlos Sobrino, Castro Gil, Cebreiro, Ignacio Senra e Torres.
No mes de marzo de 1926 expón nos escaparates da Libreria Española da rúa do Príncipe de Vigo “Mariñeiro de Teis”, “Un marino” e os retratos de Andrés Amor, Joaquin Pesqueira e Manuel Lustres Rivas todos pintados ó óleo.

Retrato de Andrés Amor Pereira, 1925

En 1927 solicita a prórroga da pensión pero denéganlla, o mesmo que volve suceder ao ano seguinte. Durante o curso 1927 – 1928 continuou estudiando na Escola de San Fernando, pero non hai constancia de que finalizase os seus estudios; probablemente o feito de quedar sen a pensión debeu se-lo motivo polo que os abandona. Aqui pérdese a pista deste pintor, pero a aparición da sinatura “Guillermo Taboada” en varios artigos de arte galega da revista “Galicia Emigrante” publicada por Seoane en Bos Aires durante os anos 50, indúcenos a pensar que se trasladou a Arxentina onde se dedicou á crítica de arte.”

Podemos completar estes apuntes biográficos con dúas noticias breves. Por unha banda que Taboada Infante completou os seus estudios pois no ano 1933 se incorpora como Profesor a través dos cursos de selección e perfeccionamento convocados ao abeiro do Decreto de 23 de xuño de 1933 e que logo non chegou a exercer posiblemente por razón políticas, pois por un Orde Ministerial de xaneiro de 1978 Guillermo Taboada Infante é integrado como Profesor Agregado dos Institutos Nacionais de Ensino Medio na especialidade de debuxo. O que encaixaría con enunciado anteriormente sobre a súa estadia en Arxentina.
Por último morre en Madrid o 17 de decembro de 2006 aos 97 anos de idade.


Bibliografía:
"Os pensionados da Deputación de Pontevedra (1864-1933)". Pontevedra, 2003

Comentarios

Entradas populares de este blog

O antigo Hospital e Inclusa (actual Edificio "Francisco Sánchez") cumpre hoxe cen anos

Neste ano 2023 a cidade de Tui vive diversos aniversarios de interese, especialmente o referente ao cuarto centenario do falecemento do egrexio médico e filósofo tudense, Francisco Sánchez, sobre o que nos ocuparemos en datas próximas. https://www.facebook.com/fotosantiguastuy/photos Centrará hoxe a nosa atención outra significativa efeméride, o centenario da inauguración do Hospital e Inclusa de Tui celebrado o 1 de maio de 1923, hai hoxe cen anos, que culminaba un longo proceso de construción deste edificio. Na actualidade este antigo hospital é o Edificio “Francisco Sánchez” coñecido popularmente como Área Panorámica de Tui. É pois unha feliz oportunidade para realizar unha aproximación a historia deste edificio emblemático da nosa cidade. Un edificio creado para acoller as instalación do hospital e da casa de expósitos, ou inclusa. A historiografía ten abordado nas últimas décadas aspectos da historia social pouco atendidos tradicionalmente. O tema da marxinación social é un de

Unha nova entelequia: un Camiño Portugués de Nossa Senhora do Norte por Tomiño e Gondomar

Vivimos nun mundo mediático onde cada vez temos acceso a un maior abano de información de todo tipo, o que en principio resulta altamente positivo e enriquecedor pero paralelamente existe o evidente risco de carecer de elementos de discernimento e valorización para recoñecer o rigor e a falsidade, a veracidade e os falseamentos. Ven a conto esta obviedade para abordar unha breve reflexión sobre a noticia que en días pasados publicaron os medios de comunicación con este titular: Tras un año de investigación, la alcaldesa de Tomiño, Sandra González; el presidente de la Cámara Municipal de Vila Nova de Cerveira, Rui Teixeira, junto al alcalde de Gondomar, Francisco Ferreira, y la concejala de turismo de Redondela, María Castro; y el arquitecto e investigador Antonio Soliño, presentaron el «Camiño da Nosa Señora do Norte a Santiago», una variante del Camino de Santiago que pasa por el territorio que recogen ya los archivos históricos. No texto da noticia se afirma o seguinte: La invest

Un poema en galego de D. Basilio do ano 1957

A figura de D. Basilio, cóengo maxistral na catedral tudense e profesor durante varias décadas no Instituto San Paio, continua a ser lembrada por moitos tudenses pola súa erudición, especialmente no que atinxía á historia da nosa cidade como pola súa singular personalidade. Neste blog conmemoramos hai algúns anos o centenario do seu nacemento, o 14 de abril de 1911, ( https://tudensia.blogspot.com/2011/04/hoxe-centenario-do-nacemento-de-don.html ) reproducindo un breve artigo publicado no libro das festas de San Telmo dese mesmo ano  2011. Sinalabamos daquela que era unha persoa sumamente austera, todos o lembramos coa “teja” cubrindo a súa cabeza, a súa faciana morena, sempre vestindo unha raída sotana, fumando os “bisonte” sen boquilla que ofrecía a cantos a él se achegaban, a súa conversa sempre mesturada con referencias teolóxicas. Case todas as tardes, primeiro pedaleando na súa bicicleta, e anos máis tarde sobre a súa vella mobilette (algún día tivo de ser nova pero a miña le