Tudensia

As terras de Tui, como toda Galicia, padeceron na primeira metade do século XIX un alongado proceso de despoboación motivado polo fenómeno da emigración trasoceánica, especialmente con destino a paises como Argentina ou Brasil. Moitos tudenses emigraron a Buenos Aires na procura de novas expectativas de vida e desenvolvemento. Xa en 1917 foi fundada polos emigrados tudenses a Casa de Tuy, con sede no Centro Galego de Buenos Aires e Baixo a Presidencia de José San Martín Fernández. No ano 1975 esta prestixios asociación fusionase co Centro Distrito de Salceda, creado en 1913, e coa Sociedad Caldelas de Tuy, fundada en 1922 coa presidencia de Ricardo Fernández, formando a Asociación Mutual, Cultural y Recreativa “Tuy Salceda”, que en 1987 incorpora á Asociación Galicia en Buenos Aires (que agrupaba as antigas Asociacións de Chantada y su partido, Centro Cultural y Recreativo Becerreá e Asociación de Carral). Unha agrupación que segue actualmente reunindo a moitos dos ...

A pasada fin de semana o documental da cineasta tudense, Diana Gonçalves, acadou o premio “Mestre Mateo” ao mellor documental do ano 2009. Dende “Tudensia” queremos enviarlle a Diana os nosos parabéns por este importante premio que avala o seu espléndido traballo neste documental que para todos os miñotos posue un inmeso atractivo e interese. Recuperamos un artigo publicado no semanario “A Nosa Terra” no pasado mes de xullo cando o documental de Diana acadou un dos premios do Filminho da autoria doutra tudense, Clara Sánchez. As contrabandistas de saias longas Clara Sánchez . O Filminho premiou un documental de Diana Gonçalves que narra, por primeira vez, o contrabando das mulleres na raia Diana Gonçalves, moza de orixe luso galego, é a directora do documental Mulheres na raia que amosa a historia dun colectivo, as mulleres raianas, que cruzaban a liña fronteiriza que divide dous países, para gañarse a vida nuns tempos onde nada era doado. O documental, segundo explica Diana, ...

A figura de San Telmo é un dos mellores exemplos da cultura común que compartimos ás xentes de Galicia e o Norte de Portugal, das terras que bica o Miño. A sua presenza evanxelizadora en ambas ribeiras do noso río, a sua estadia en terras de Guimarães, onde o mosteiro da Santa Cruz mantiña estreitos vínculos coa sede tudense, testemuñan esta mistura na figura do frade dominico de Frómista. Ao pouco da súa morte a devoción a San Pedro Gonçalves estendeuse tamén por todo Portugal e ainda hoxe evidencian esta piedade tantas igrexas e capelas adicadas ao noso santo. Xa Gil Vicente fala nalgunha das súas obras de “Frei Pero Minhoto”, pois dende os tempos das Descubertas o noso santo patrón foi adoptado polos mariñeiros dos reinos peninsulares, especialmente Portugal e Castela, como protector; lembremos que a Pedro González por este anos, fundindo diveras lendas e tradicións e co pulo da orde de San Domingos, se lle xungue o sobrenome de “Telmo”. Asi dende este século XV fálase de Pedro G...

Hai unhas semanas a xornalista tudense Mónica Torres, correspondente de “La Voz de Galicia” no Baixo Miño, publicaba un interesante artigo sobre o lamentable estado do Teatro Principal tudense e unha impactante fotografia do seu interior. Achegamos de seguido ambos documentos que falan deste singular elemento do patrimonio cultural tudense que segue deteriorándose progresivamente diante dunha xeralizada indiferenza que a todos nos cuestiona. Acompañamos o post con duas fotos que ilustran este progresivo deterioro do noso Teatro Principal. Cómpre agradecerlle a Monica que saque á luz do debate público este tema, esmorecido polo paso do tempo, que apagou a ilusión colectiva coa que naceu a Fundación Teatro Principal de Tui e os seus proxectos de rehabilitación do noso vello teatro. Foi gracias á iniciativa dun fato de veciños, promotores da Fundación Teatro Principal de Tui –merecentes dun recoñecemento público polo seu esforzo e sensibilidade-, que este edificio foi adquirido aos se...