Ir al contenido principal

Crear "novo" patrimonio co novo centro de saúde


As datas do Nadal e o Aninovo son propensas á formulación de desexos, de bos desexos, que enchen páxinas de xornais, emisoras de radios e os nosos teléfonos móbiles con numerosos “sms”, pelexando por unha difícil orixinalidade. Ao rebufo deste ambiente xeralizado dende este blog quereriamos formular unha proposta de cara ao vindeiro ano, a piques de comezar, para que fose, alomenos, considerada polas instancias correspondentes.

Semella que neste novo 2009 podería iniciarse a construcción do novo centro de saude de Tui, a ubicar na parcela que ocupou a Praza de Abastos na rúa Casal Aboy. Sen entrar a valorar a idoneidade da súa ubicación, en absoluto óptima pero posiblemente a única posible no centro urbán tudense, gostaríamos dende este blog formular unha iniciativa ao respecto. Pero cómpre realizar un doble prantexamento incial, sen esquecer que estamos xa en período de adxudicación deste proxecto por parte da Consellería de Sanidade.

Por unha banda, este edificio de carácter público ou institucional ocupará un lugar privilexiado na nosa cidade, cunha finalidade asistencial; un espazo público tanto no seu ámbito exterior como interior cómprelle unha arquitectura funcional ao servizo desta finalidade e que artelle o espazo público circundante, especialmente pensando na futura praza ou parque público inmediato e na presenza do antigo edificio “San Paio” (hoxe biblioteca e teatro municipal).

Paralelamente non podemos esquecer que este novo edificio ubícase nunha cidade declarada Ben de Interese Cultural na súa categoría de conxunto histórico, e o patrimonio cultural é a principal sinal de identidade da nosa cidade e, paralelamente, o seu máis importante recurso económico. Pero o patrimonio tudense no soio debe ser conservado e posto en valor; na nosa cidade é imprescindible “crear” patrimonio, novos elementos que polas súas características enriquezan, dende prantexamentos contemporáneos, o noso conxunto patrimonial, para que andando os anos figuren nas guías turisticas ou nos roteiros culturais tudenses.

A construcción do novo centro de saude é unha oportunidade neste sentido que é imprescindible non desbotar. Non é de recibo realizar nunha cidade coma Tui un novo centro de saude semellante ao “adefesio” actual, na Praza de Galicia, que cando menos no seu aspecto exterior é un exemplo de feismo arquitectónico. A propia Consellería de Sanidade da Xunta de Galicia ten realizado edificios similares recoñecidos con diversos premios, como exemplos de boa arquitectura. Poderiamos citar exemplos coma o Centro de Saude de Miño (A Coruña) de Irisarri e Piñeira Premio FAD 2005, ou dos mesmos arquitectos o Centro de Saude de Domaio (Moaña) seleccionado para o premio europeo Mies Van der Rohe 2001, o de Viveiro de Manuel Gallego Jorreto, ou o do barrio de Coia (Vigo) de Alfonso Penela, etc. Exemplos extraidos dunha sinxela búsqueda a través de google, evidenciando a posibilidade de levar adiante esta proposta.

Resultaría unha feliz iniciativa que a construcción deste novo centro asistencial tudense contribuise a unha mellor atención aos cidadáns do seu ámbito e que, paralelamente, promovese o enriquecemento do singular conxunto arquitectónico de Tui. Non é unha utopía cómpre únicamente vontade dos responsables institucionais desta obra.


Comentarios

  1. Totalmente de acordo con todo o proposto. O que non me convence é a nova ubicación do centro de saúde, xa que a mesma adoece de espazos de circulación e accesibilidade, quitando a Área Panorámica e a rúa Casal Aboy dun lugar máis acorde con outros mesteres.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

O antigo Hospital e Inclusa (actual Edificio "Francisco Sánchez") cumpre hoxe cen anos

Neste ano 2023 a cidade de Tui vive diversos aniversarios de interese, especialmente o referente ao cuarto centenario do falecemento do egrexio médico e filósofo tudense, Francisco Sánchez, sobre o que nos ocuparemos en datas próximas. https://www.facebook.com/fotosantiguastuy/photos Centrará hoxe a nosa atención outra significativa efeméride, o centenario da inauguración do Hospital e Inclusa de Tui celebrado o 1 de maio de 1923, hai hoxe cen anos, que culminaba un longo proceso de construción deste edificio. Na actualidade este antigo hospital é o Edificio “Francisco Sánchez” coñecido popularmente como Área Panorámica de Tui. É pois unha feliz oportunidade para realizar unha aproximación a historia deste edificio emblemático da nosa cidade. Un edificio creado para acoller as instalación do hospital e da casa de expósitos, ou inclusa. A historiografía ten abordado nas últimas décadas aspectos da historia social pouco atendidos tradicionalmente. O tema da marxinación social é un de

Unha nova entelequia: un Camiño Portugués de Nossa Senhora do Norte por Tomiño e Gondomar

Vivimos nun mundo mediático onde cada vez temos acceso a un maior abano de información de todo tipo, o que en principio resulta altamente positivo e enriquecedor pero paralelamente existe o evidente risco de carecer de elementos de discernimento e valorización para recoñecer o rigor e a falsidade, a veracidade e os falseamentos. Ven a conto esta obviedade para abordar unha breve reflexión sobre a noticia que en días pasados publicaron os medios de comunicación con este titular: Tras un año de investigación, la alcaldesa de Tomiño, Sandra González; el presidente de la Cámara Municipal de Vila Nova de Cerveira, Rui Teixeira, junto al alcalde de Gondomar, Francisco Ferreira, y la concejala de turismo de Redondela, María Castro; y el arquitecto e investigador Antonio Soliño, presentaron el «Camiño da Nosa Señora do Norte a Santiago», una variante del Camino de Santiago que pasa por el territorio que recogen ya los archivos históricos. No texto da noticia se afirma o seguinte: La invest

Un poema en galego de D. Basilio do ano 1957

A figura de D. Basilio, cóengo maxistral na catedral tudense e profesor durante varias décadas no Instituto San Paio, continua a ser lembrada por moitos tudenses pola súa erudición, especialmente no que atinxía á historia da nosa cidade como pola súa singular personalidade. Neste blog conmemoramos hai algúns anos o centenario do seu nacemento, o 14 de abril de 1911, ( https://tudensia.blogspot.com/2011/04/hoxe-centenario-do-nacemento-de-don.html ) reproducindo un breve artigo publicado no libro das festas de San Telmo dese mesmo ano  2011. Sinalabamos daquela que era unha persoa sumamente austera, todos o lembramos coa “teja” cubrindo a súa cabeza, a súa faciana morena, sempre vestindo unha raída sotana, fumando os “bisonte” sen boquilla que ofrecía a cantos a él se achegaban, a súa conversa sempre mesturada con referencias teolóxicas. Case todas as tardes, primeiro pedaleando na súa bicicleta, e anos máis tarde sobre a súa vella mobilette (algún día tivo de ser nova pero a miña le