Tudensia

Ata finais do mes de outubro a Capela das Reliquias ou San Telmo da Catedral de Tui acolle unha exposición organizada pola Concelleria de Cultura do Concello de Tui e o Cabido da Catedral coa colaboración do Museo Diocesanos e a Asociación de Amigos da Catedral. A exposición titulada “Prateiros xudios e conversos em Tui” está comisariada por José Ramón Fernández e Suso Vila e realiza un achegamento a diversos obxectos mobles da Catedral realizados por ourives xudíos e/ou conversos, abrindo novas perspectivas para a valorización do conxunto patrimonial que custodia a nosa Catedral. Achegamos os textos que figuran da devandita exposición dos xá citados comisarios da mesma pois resultan de interese e de seguro que animaran algún dos nosos lectores a visitar esta exposición organizada co gallo das Xornadas Europeas da Cultura Xudía celebradas na primeira fin de semana deste setembro. Video emitido no programa da TVG "A revista fin de semana" PLATEROS JUDIOS EN TUI

O bispo Diego Xelmirez ordeando a dous cabaleiros (miniatura medieval do Tumbo do mosteiro de Toxosoutos) Ao falar do camiño de pereginación xacobea cómpre referirse aos auténticos protagonistas ou artífices dos itinerarios: os peregrinos. Estamos diante dun fenómeno que agroma, no caso compostelán, nos inicias da Idade Media como froito dunha espiritualidade e unhas condicións históricas concretas e que, sorprendentemente para moitos, logo de máis de oitocentos anos segue vixente con intensidade. A inmensa maioria dos peregrinos fican no anónimato, rescatados únicamente por sucesos ou acontecementos que os levan a figurar nas fontes documentais. A peregrinación é un fenómeno social de grande importancia, especialmente, na Idade Media e Moderna, froito dunha cultura cristán que definía a vida social. A peregrinación significaba un cambio de vida, unha arela de transformación, estamos diante dunha das imaxes máis completas da concepción medieval do mundo: o home “viator”, que camiña,

A cidade de Tui como lugar de paso obrigado, alomenos, dende a construcción da chamada Via XIX, do Itinerario de Antonino, que comunicaba as cidades de Bracara Augusta (Braga) e Lucus Augusta (Lugo) nos tempos da Romanización, acolleu dende primeira hora aos peregrinos que no século XII comezaron a dirixirse cara á basilica de Sa ntiago de Compostela. A asistencia hospitalaria, que no mundo romano abranguía aos soldados pero non á poboación en xeral, atopou coa expansión do cristianismo unha importante difusión, especialmente nos mosteiros dende o século V. A creación en 1080 do Hospital de Xerusalem, polos Cabaleiros de San Xoán (coñecidos por "Hospitaleiros") onde acollia n aos peregrinos a Terra Santa e os enfermos, será modelo para iniciativas similares en Europa dende os inicios do século XII. Un exemplo desta asistencia gratuita ofrecida a todos os peregrinos, pobres e enfermos con caracter xeralizado temola nos hospitais tudenses. O primitivo hospital

Iniciamos hoxe en “Tudensia” unha serie de “post” dedicados a documentar, alomenos minimamente, a ligazon entre a nosa cidade e as tradicións xacobeas que teñen no Camiño de Santiago o seu principal expoñente. Para Tui a presenza de peregrinos é unha constante dende os primeiros tempos, alá polo século XII, cando Europa comezou a peregrinar, amáis de a R oma e Xerusale m, cara o “finisterrae” atlántico onde repousaban os restos do apostolo Santiago. Imaxe do Apostolo Santiago no retábulo na Capela da Catedral de Tui (Obra de Alonso Martínez de Montanchez, arredor de 1601) Non entraremos na análise da autenticidade desta tradición senón na historicidade dunha devoción que segue movendo a milleiros de peregrinos. Nas pegada s destes peregrinos, no seu ronsel, foise tamén conformando unha parte, non menor, da nosa historia. Nestes “posts” sobre a peregrinación xacobea en Tui iremos apuntando as testemuñas máis sobranceiras do paso dos peregrinos ao longo dos séculos. Os historiadore

Cumprimos hoxe 31 de agosto dous anos de presenza na rede, dous anos de achegas diversas de “Tudensia” sobre a historia e a cultura vencelladas a Tui e ás súas xentes. É unha modesta achega, ata agora con 95 entradas ou “post”, realizadas con ilusión, aproveitando notas e papeis soltos, divulgando referencias doutros investigadores, aprendendo –paralelamente- a empregar os recursos técnicos dun blog.... coa pretensión de contribuír á divulgación da historia local dende un amplo concepto da mesma. “Tudensia” tenta pois, dende a súa sinxeleza técnica e de recursos, ofrecer unha fiestra aberta ao coñecemento do noso pasado, do noso patrimonio; ás veces, incluso coa pretensión de abrir debates sobre temas ligados ao noso acervo histórico e cultural... dende o convencemento de que a tradición, a historia, que en Tui é un elemento substancial da identidade colectiva e da propia condición da nosa cidade, non é unha rémora, unha pesada carga que temos de soportar os habitantes de Tui que condi