Ir al contenido principal

Visitas rexias a Tui. Dende 1502 con Manoel I de Portugual ningun outro monarca visitou Tui

Coñecedor da noticia da visita mañá mércores de S.M. El Rei D. Filipe VI á nosa cidade, concretamente á Comandancia Naval do Miño, inmediatamente xorde o interese por coñecer as anteriores visitas de monarcas á nosa cidade. Hai mais de cinco séculos que non visita Tui ningún monarca en exercicio. A última visita foi do rei portugués Manuel I no ano 1502 na súa peregrinación a Compostela. 


Con brevidade faremos unha enumeración sinxelas destas visitas rexias á nosa cidade que non pretende ser exhaustiva, pois varios dos seguidores deste blog nos reclaman este post e non houbo tempo de consultar a documentación e bibliografía necesaria. Sirvan estas notas como un apunte abondoso. Como sempre o extraordinario traballo de Francisco Ávila y La Cueva, “Historia civil y eclesiásticas de la ciudad de Tuy y su obispado”, é a fonte básica de información para enumerar estas visitas rexias á nosa cidade, que trataremos de presentar cronoloxicamente.

Carecemos de noticias sobre a presenza dun monarca do reino suevo na nosa cidade. Pero tendo en conta que tras a cidade de Braga, capital do reino, os outros enclaves urbanos de entidade eran Lugo e Tui é posible conxeturar coa presenza dos monarcas suevos nalgún momento na cidade tudense.

697: A primeira noticia certa é a presenza en Tui do rei Witiza, asociado ao trono polo seu pai, o rei Egica, e que instala en Tui a súa corte (a tradición atopa nesta circunstancia a orixe do topónimo tudense de “Pazos de Reis”). A presenza en Tui de Witiza apunta a que a nosa cidade ocupa, tras a conquista do reino suevo polos visigodos, unha posición preeminente en detrimento de Braga.

1057: Están en Tui o rei Fernando I e a súa esposa a raíña Dona Sancha que logo da toma de Lamego aos exércitos musulmáns visitan Tui de camiño á Catedral de Santiago, onde peregrinan para agradecer a vitoria militar ao apóstolo Santiago. Outros autores vinculan esta peregrinación á toma de Coimbra no ano 1064.

Fernando I de León, nun códice da Catedral de León

1112:  visita Tui a raíña Urraca que concede ao bispo Afonso II novas doazón que amplían o espazo xurisdicional concedido á sede tudense no ano 1095, agora coa entrega das vilas de Santa Mariña de Areas e de Spenicelo (Rebordáns) e outras propiedades na Veiga do Louro, etc.

1121: ao abeiro das loitas nobiliarias tan características destes tempos, coñecemos a presenza en Tui da condesa dona Tereixa de Portugal que conquista a nosa cidade, da que se retira diante da ofensiva da súa irmá, dona Urraca que viña acompañada do seu fillo, o futuro rei Alfonso VII, e outros nobres.

1137: Tras unha invasión do territorio tudense polo futuro Alfonso I de Portugal e unha inmediata reconquista polas tropas do monarca leonés, realizan unha estadía en Tui o emperador Afonso VII e a súa esposa dona Berenguela, que no 26 de xuño asinan na nosa cidade diversos privilexios e doazóns ao mosteiro de Oia e ao día seguinte ao favor do mosteiro de San Cosme e San Damián.

Posteriormente, o 4 de xullo, o monarca leonés asina en Tui co infante Afonso Henriques o coñecido como Pacto de Tui que lle garante a fidelidade do conde portucalense, aínda que por escaso tempo.

1159: visitan Tui os reis Fernando II e a súa esposa Dona Urraca onde asinan diversos documentos

1160: a finais do mes de xaneiro se reúnen en Tui o rei de Portugal Afonso I e o conde de Barcelona D. Ramón IV cunha representación de nobres e bispos de ambas partes para acordar as condicións da voda entre o herdeiro ao condado de Barcelona, D. Ramón, e a filla do monarca portugués, Dona Mafalda. Os esponsais foron asinados en Tui o 30 de xaneiro.

1169: Don Alfonso I de Portugal ao apoderarse da cidade ratifica a concesión do señorío da cidade ao bispo e igrexa de Tui nun documento asinado o 28 de marzo como compensación polos danos feitos á sede tudense.

1170: a finais de marzo está en Tui o rei de León, Fernando II que tras reconquistar a cidade, concede un dos privilexios mais importante da nosa historia, que determina o asentamento da cidade e o seu amurallamento así como a concesión de foros á cidade e os seus habitantes. Sobre esta estadía de Fernando II, que neste ano conmemoramos o seu 850 aniversario, nos temos ocupado en Tudensia: http://tudensia.blogspot.com/2020/03/viii-kalendas-aprili-24-de-marzo-850.html


Fernando II de León, nun códice da Catedral de Santiago de Compostela

Nestas xornadas posiblemente Tui acolleu unha reunión da curia rexia que para algúns historiadores sinala o inicio do sistema parlamentario. Tamén temos escrito sobre este tema neste blog: http://tudensia.blogspot.com/2020/04/naceu-en-tui-en-1170-o-parlamentarismo.html

1186: conquista Tui o monarca portugués Sancho I causando diversos danos á igrexa e cidade que logo compensa cunha doazón ao bispo D. Beltrán o 1 de xullo.

1201: o vinte de xaneiro estaban en Tui o monarca Alfonso IX de León e a súa muller, Dona Berenguela de Castela onde asinan un documento a favor do Mosteiro de Oia; seguen na nosa cidade o 11 de abril onde volven asinar a doazón do realaengo e vila de Saa e a igrexa de Erizana (Baiona) ao favor dos monxes de Oia. Avila y La Cueva citando a varios autores da certa verosimilitude a hipótese do nacemento en Tui do futuro Fernando III, na prolongada estadía dos seus pais na nosa cidade.

1208: Alfondo IX retorna de novo á cidade de Tui onde asina diversos documentos

1213: De novo está documentada a presenza de Alfonso IX en Tui xunto ao seu fillo Fernando.

1219: o rei de Portugal, Afonso II, visita Tui na súa peregrinación a Santiago para implorar do apóstolo a saúde.

1232: Visita, xa como titular da coroa unificada de León e Castela, Fernando III a nosa cidade nos meses de febreiro e marzo.

Fernando II, nun códice da Catedral de Santiago de Compostela

1243: O rei Sancho II de Portugal visita á nosa cidade no seu Camiño de peregrinación a Compostela.

1372: Enrique II de Castela ao coñecer a ocupación da cidade por un grupo de nobres que encabeza Alfonso Gómez de Lira luego que el rey lo sopo partió de Burgos e fue para Tui e cerco la cibdad e estovo y fasta que la cobró e dexó en ella recabdo , asi recolle Suso Vila citando a Pero López de Ayala a presenza do rei en Tui, onde permanece varias xornadas negociando co monarca portugués o “Acordo de Tui” que pacifica temporalmente as fronteiras.

1390: Suso Vila, a quen lle agradezo a súa colaboración, recolle tamén a presenza do monarca castelán Juan I en Tui logo dunha nova ocupación portuguesa por Joao I.

1418: o 26 de xullo deste ano o rei D. Joao I de Portugal conquista Tui e o noso historiador de referencia  Avila y La Cueva sinala: y estando aqui aquel Soberano para entrar en ella armo caballero en el mismo campo a su hijo natural don Alonso, primer duque de Bragança, y después de esta ceremonia entró en Tuy con su gente

1502: no mes de outubro visita Tui o monarca portugués D. Manuel o Venturoso, na súa peregrinación á Catedral de Santiago de Compostela.

Tanto na Idade Moderna como nos séculos contemporáneos a cidade de Tui estaba situada nun dos limites do imperio español e afastada por tanto dos centros de poder que xustificasen a presenza dun monarca neste territorio.

Haberá que agardar ás visitas que realiza Alfonso XIII á cidade de Vigo nos anos 1904 e 1927 en que viaxa ata a cidade olívica en ferrocarril que circula pola liña de Ourense pasando pola estación de Guillarei onde é saudado, ao paso do tren, por grupos de veciños.

Nin presidente das dúas Repúblicas españolas visitaron Tui durante o exercicio do seu cargo. Será no ano 1968, en agosto, cando o anterior Xefe do Estado, Francisco Franco, achéguese a Tui para visitar as obras recen finalizadas de rehabilitación do conxunto catedralicio tudense e inaugurar o Parado de Turismo “San Telmo”.

Logo de cinco séculos de novo un monarca, herdeiro dos monarcas do reino de Castela, visita de novo esta cidade e de novo a súa presenza está vinculada con temas militares; agardamos que no futuro poidamos contar cunha nova visita do monarca español á propia cidade de Tui.



Comentarios

Publicación populares

A fábrica de galletas "La Peninsular"

Temos sinalado neste blog en diversas oportunidades o descoñecemento que posuimos da historia contemporánea de Tui fronte a outros períodos históricos moito mais investigados que a nosa historia mais recente. Aspectos como a vida política tudense na primeira metade do século XX seguen esperando un achegamento como tamén os procesos e dinámicas socias desenvolvidos no noso territorio. Hoxe ofrecemos en Tudensia un post sobre a fábrica de galletas “La Penínsular” que abrangue case medio século da vida económica tudense. Achegamos a información ofrecida polo profesor de historia económica da Universidade de Santiago de Compostela, Angel Ignacio Fernández González, no seu blog “Galicia Agraria” nun documentado post sobre a industria de galletas en Galicia nos principios do século XX. Aportamos a rica e moi completa información que achega profesor Fernández algunha pequena referencia da nosa autoria colocadas como notas. http://galiciaagraria.blogspot.com.es/2012/03/gall...

A lenda do túnel baixo o MIño

As lendas ou narracións populares, transmitidas oralmente, relatan xeralmente acontecementos ficticios que se teñen por reais, en moitas ocasións mesturados con feitos históricos. Pola súa capacidade de evocación, pola súa transmisión xeracional as lendas conforman un acervo do que chamamos patrimonio inmaterial que cómpre recoller e preservar. Na nosa cidade conservamos varias lendas vencelladas ao caracter histórico da nosa localidade, ao seu caracter fronteirizo e consecuentemente a súa fortificación fronte aos posibles invasores. A máis asentada no imaxinario colectivo tudense é a relativa ao “túnel” que comunica Tui coa outra beira do Miño, coas terras de Valença. Resulta moi significativa esta lenda pois testemuña como na mentalidade dos tudenses a fronteira e a súa condición de limite, de aillamento fronte ao estranxeiro era superada polas nosas xentes que a través do túnel escapaban destas “imposicións” e mantiñan a comunicación coas terras irmáns que as estructuras políticas ...

Agrarios tudenses en "El Agrario" de Buenos Aires de 1923

Fundadores da "Sociedad Agraria" de Paramos (en pose para El Agrario) De esquerza a dereita b(en pé), cidadáns Hermenegildo Gándara Estévez e Manuel Alem; sentados Simplicio Fernández Rivas, Hermenegildo Alem Rocha e Jesús Fernández Rivas Temos comentado en numerosas oportunidades neste blog o escaso coñecemento que posuímos sobre a historia mais recente do noso concello. Entre os episodios que conforman este período histórico máis recente está o movemento agrarista que na última década do século XIX e nas primeiras do pasado século mobilizou aos labregos de Galicia na procura do acceso á propiedade da terra (ata daquela os nosos campesiños eras foreiros, tiñan o usufructo inmemorial dunhas leiras que non eran súas) e consecuentemente a mellora das condicións de vida destas masas populares. Será o movemento agrarista o que adquira neste anos un progresivo protagonismo fronte ao caciquismo conservador que dominaba a vida política da comarca de Tui coa figura ...

A Semana Santa tudense e as súas posibilidades

Xa na noite do Venres Santo xorde de novo unha reflexión sobre a Semana Santa tudense, pois quizais na nosa cidade non chegamos albiscar as súas potencialidades como elemento que forma parte do noso acervo patrimonial que temos a responsabilidade de conservar, sen privala da súa dimensión relixiosa, e dende esta valorización é tamén un posible recurso turístico para Tui, pois poucos lugares de Galicia teñen unha riqueza similar nestas xornadas. Neste mesmo blogue temos sinalado que inmediata celebración das festas patronais de San Telmo distorsiona a visión destas xornadas de celebración do misterio pascual de Xesús, configuradas como un preludio das festas e, consecuentemente, infravaloradas non xa na súa dimensión espiritual senón na súa significación cultural. Cómpre valorizar as actividades litúrxicas ou para-litúrxicas destas datas, pois, independentemente da súa significación relixiosa ou espiritual, conservan requintadas expresións da nosa historia colectiva da que somos...

"A Trapa" a segunda cova granítica máis grande de Europa descoberta en Ribadelouro

O pasado sábado 9 de abril nunha conferencia pronunciada en Tui Clube Espeleolóxico “Maúxo” presentou un descubrimento certamente importante: “A Trapa” a segunda cova granítica máis grande de Europa, que se atopa na parroquia de Ribadelouro nas abas do Monte Aloia. Un descubrimento de especial relevancia para a xeoloxia e para a arqueoloxia da nosa terra, e que incrementa o valor que sa posuía esta zona inmediata ao Parque Natural do Monte Aloia. Cómpre agora impulsar o proxecto de ampliación territorial deste Parque abranguendo a Serra do Galiñeiro –por certo, ameazada na actualidade pola prevista instalación dun parque eólico-. Felicitamos ao Clube Espeleolóxico “Maúxo” polo seu labor e por aportarnos este relevante descobrimento. Achegamos un artigo publicado no día de onte na edición Galicia de “El País” como información sobre este achado. Una trampa de 1.200 metros Expertos descubren la segunda cueva más grande de Europa en O Galiñeiro SARA VILA - Santiago - 21/04/2011...

Ricardo Blanco Cicerón

O pasado martes 15 de decembro foi inaugurada no Museo do Pobo Galego, en Santiago de Compostela, unha exposicion que co titulo de “Olladas dunha época” recolle unha escolma das fotografias do chamado “Fondo Blanco-Cicerón” que se custodia no devandito Museo. Como podemos comprobar na portada do catálogo que acompaña a este “post” a cidade de Tui é unha das protagonistas desta mostra que amosa unha selección das fotografías que conformaban a colección de Ricardo Blanco-Cicerón (Tui 1844 – Santiago 1926). Son na súa meiranda parte instantáneas da época do cambio de século, entre 1890-1910, e que respostan ao interese coleccionista de D. Ricardo que conformou ao longo da súa vida a, posiblemente, a máis ampla colección de caracter cultural que teña existido en Galicia: obxectos prehistóricos, artísticos, etc. que nutren hoxe en boa medida os museos da nosa terra. Esta mostra organizada conxuntamente polo Museo do Pobo Galego e o Centro Galego de Artes da Imaxe poderá ser visitada ...

Yzquierdo Durán, ilustrador tudense. Breve noticia.

Jose Yzquierdo Durán foi un popular ilustrador que radicado en Madrid realizou, nas primeiras décadas do século XX unha prolífica producción en todo tipo de publicacións, tanto periódicas como en libros. Son moi escasas as noticias sobre a súa traxectoria que poidemos acadar non así imaxes da súas obras, que ocupan as portadas de numerosas edicións das segunda e terceira décadas do pasado século. O erudito Manuel Fernández-Valdés no seu excepcional libro “Familias antiguas de Tuy” nos informa que Jose Izquierdo Durán era fillo do avogado tudense José Izquierdo Sarmiento, que foi secretario do Concello tudense, e de Concepción Durán Mera, dunha familia de longa tradición na cidade. Tiveron tres fillos, Celso, que foi crego ocupando, entre outras, a parroquia de Piñeiro, Pilar, que foi directora moitos anos do “Hogar Rosendo Salvado” dependente do Auxilio Social nos anos da ditadura, e José, de quen hoxe nos ocupamos. José Izquierdo Durán naceu en Tui no anos 1890 e desenvolveu en Madrid...