Ir al contenido principal

Lembranza de D. Antonio Hernández Matias


Hoxe me van a permitir os lectores deste blog que dedique unha lembranza emocionada a D. Antonio Hernández Matias, presbítero, que acaba de finar en Vigo logo dunha dilatada e fecunda vida. Como publica na necrolóxica da diocese de Tui-Vigo, “hizo de todo y se deshizo en todo”, quen quere coñecer a súa traxectoria pode achegarse a este enlace: https://www.diocesetuivigo.org/ha-fallecido-mons-antonio-hernandez-matias/.



Non é a miña intención facer unha semblanza de D. Antonio pois nin me corresponde nin estou capacitado para resumir unha ampla personalidade e traxectoria de tantas décadas ao servizo da diocese dende un traballo constante coa súa modestia, sobriedade e discreción.

Quería dedicarlle unha liñas a D. Antonio pola relación persoal que mantiven con él, dende que alá polo ano 1987 fun contratado como “persoal en práctica” no Museo Diocesano e Catedralicio de Tui, comezando desta forma a miña vida laboral. Naquel momento D. Antonio Hernández Matias ocupaba provisionalmente a dirección destes centros tras a prematura morte de D. Jesús Gómez Sobrino. Con él aprendín os meus primeiros pasos como profesional neste ámbito do patrimonio e a querencia polo traballo ben feito como él mesmo escribiu: “con delicadeza de artista, con paciencia de monje, con rigor de investigador y siempre con sonrisa de amigo”.

Foi tamén unha honra compartir con D. Antonio o proceso de refundación do Instituto de Estudios Tudenses, no ano 2008, onde mantivo sempre, dende a discreción que era unha das súas principais características de carácter, un papel proactivo na dinamización deste centro de estudos sobre Tui e a súa contorna. Participou activamente, namentres foille posible, nas reunións e actividades do Instituto de Estudios Tudenses que perde así a un dos seus membros.

Con membros do Instituto de Estudios Tudenses

Neste labor de estudoso dedicou especial atención á Biblioteca do Seminario Maior, o seu coidado e catalogación, e a diversos aspectos históricos da diocese de Tui-Vigo, especialmente documentou o episcopado de D. Luis Marliano, bispo tudense, sendo D. Antonio o que apuntou a posible relación entre as armas heráldicas que emprega Marliano no muro este da Catedral e as armas heráldicas da cidade de Tui. Destaca tamén o traballo realizado no capitulo sobre “La Iglesia de Tuy y sus prelados recientes (1856-2000)” no volume 14 da Historia de las diócesis españolas editado en 2002 e que resulta unha síntese ben elaborada e de gran utilidade sobre a historia contemporánea da Igrexa de Tui-Vigo a través da semblanza dos seus prelados. Para os interesados figura ao final destas liñas unha relación, non exhaustiva, do seus traballos de investigación.

Chegara as terras de Tui dende as terras de Villalpando porque na nosa cidade vivía dende o ano 1929 un familiar directo seu, o procurador e avogado Gregorio Hernández Matías, que fora alcalde de Salamanca. D. Gregorio tiña vocación tamén de escritor e xornalista (en Tui impulsou o semanario “Hoy” editado entre 1935 e 1936) e con él traballou algún tempo D. Antonio antes de entrar no Seminario. Nun poema publicado por D. Gregorio na revista “Tuy” do Instituto Laboral do ano 1953 remata cuns versos que moi ben podemos aplicarllos ao noso benquerido D. Antonio: “Vale un clavel sin espinas / más que una rosa con ellas”.

Sempre foi unha persoa afable, cariñosa, permanentemente disposta a escoitar e aconsellar... ocupando ás máis das veces unha posición secundaria, fóra de todo protagonismo... nunha síntese entre a súa vocación como sacerdote e a súa vocación como investigador apaixonado, especialmente de libros e documentos, pois fe e cultura nos remiten sempre á busqueda da verdade, do “tesouro escondido” que cando un o descobre xa non deixa de transmitilo... D. Antonio era un deses tesouros escondidos que sempre son necesarios.

Remato cunha pregaria de gratitude a Deus por esta longa vida na confianza que descansa no Señor Resucitado.

Rafael Sánchez Bargiela








Artigos de investigación no ámbito histórico e bibliográfico:

- “Biblioteca del Seminario Mayor de San José de Vigo. Catálogo de libros antiguos (s. XVI – XVIII)” en Tuy, Museo y Archivo Histórico Diocesano II (1977)

- “Colección de impresos y pliegos manuscritos. Biblioteca del Seminario Mayor San José de Vigo” en Tuy, Museo... III (1980)

- “Un incunable del de Durando en el Obispado de Tui-Vigo” en Tuy, Museo... IV (1986)

- “Luis Marliano ( 1463?-1521 ): un obispo de Tuy en la corte de Carlos V”. En Compostellanum, Vol. 31, Nº. 1-2 (Enero-Junio), 1986

- “Luis Marliano ( 1463?-1521 ): un obispo de Tuy en la corte de Carlos V: apéndice documental”. En Compostellanum, Vol. 33, Nº. 1-2 (Enero-Junio), 1987

- “Vacante continuada y entredicho en el Obispado de Tui (1505-1514)” en Tuy, Museo... V (1989)

- “Archivo capitular, Diócesis de Tuy-Vigo” en Memoria Ecclesiae,Nº. 1, 1990

- “El milenario de San Pelayo” en Tuy, Museo... Op. Cit. VII (1994)

- “Documentos e impresos sobre Ordenes Monásticas en la Biblioteca del Seminario Mayor de Tui-Vigo” en Memoria Ecclesiae, Nº. 6, 1995.

- “Episcopologio tudense. D. Luis Marliano (1517-1521). Un obispo de su tiempo”. Castellum Tyde , revista do Instituto de Estudios Tudenses, nº2 (2008).

- “El Seminario Mayor de Vigo: 50 años de historia” en TelmusNº. 2, 2009.

- “Peregrinación a Santiago. Itinerario espiritual de un peregrino con crisis de fe en la mochila. De Roncesvalles a la tumba del Apóstol” En Compostellanum, Vol. 57, Nº. 3-4, 2012, págs. 119-140

Comentarios

Entradas populares de este blog

O antigo Hospital e Inclusa (actual Edificio "Francisco Sánchez") cumpre hoxe cen anos

Neste ano 2023 a cidade de Tui vive diversos aniversarios de interese, especialmente o referente ao cuarto centenario do falecemento do egrexio médico e filósofo tudense, Francisco Sánchez, sobre o que nos ocuparemos en datas próximas. https://www.facebook.com/fotosantiguastuy/photos Centrará hoxe a nosa atención outra significativa efeméride, o centenario da inauguración do Hospital e Inclusa de Tui celebrado o 1 de maio de 1923, hai hoxe cen anos, que culminaba un longo proceso de construción deste edificio. Na actualidade este antigo hospital é o Edificio “Francisco Sánchez” coñecido popularmente como Área Panorámica de Tui. É pois unha feliz oportunidade para realizar unha aproximación a historia deste edificio emblemático da nosa cidade. Un edificio creado para acoller as instalación do hospital e da casa de expósitos, ou inclusa. A historiografía ten abordado nas últimas décadas aspectos da historia social pouco atendidos tradicionalmente. O tema da marxinación social é un de

Unha nova entelequia: un Camiño Portugués de Nossa Senhora do Norte por Tomiño e Gondomar

Vivimos nun mundo mediático onde cada vez temos acceso a un maior abano de información de todo tipo, o que en principio resulta altamente positivo e enriquecedor pero paralelamente existe o evidente risco de carecer de elementos de discernimento e valorización para recoñecer o rigor e a falsidade, a veracidade e os falseamentos. Ven a conto esta obviedade para abordar unha breve reflexión sobre a noticia que en días pasados publicaron os medios de comunicación con este titular: Tras un año de investigación, la alcaldesa de Tomiño, Sandra González; el presidente de la Cámara Municipal de Vila Nova de Cerveira, Rui Teixeira, junto al alcalde de Gondomar, Francisco Ferreira, y la concejala de turismo de Redondela, María Castro; y el arquitecto e investigador Antonio Soliño, presentaron el «Camiño da Nosa Señora do Norte a Santiago», una variante del Camino de Santiago que pasa por el territorio que recogen ya los archivos históricos. No texto da noticia se afirma o seguinte: La invest

A fábrica de galletas "La Peninsular"

Temos sinalado neste blog en diversas oportunidades o descoñecemento que posuimos da historia contemporánea de Tui fronte a outros períodos históricos moito mais investigados que a nosa historia mais recente. Aspectos como a vida política tudense na primeira metade do século XX seguen esperando un achegamento como tamén os procesos e dinámicas socias desenvolvidos no noso territorio. Hoxe ofrecemos en Tudensia un post sobre a fábrica de galletas “La Penínsular” que abrangue case medio século da vida económica tudense. Achegamos a información ofrecida polo profesor de historia económica da Universidade de Santiago de Compostela, Angel Ignacio Fernández González, no seu blog “Galicia Agraria” nun documentado post sobre a industria de galletas en Galicia nos principios do século XX. Aportamos a rica e moi completa información que achega profesor Fernández algunha pequena referencia da nosa autoria colocadas como notas. http://galiciaagraria.blogspot.com.es/2012/03/gall