Coa publicación de onte
sobre “A primeira festa da angula”, Tudensia
acabada 250 entradas ou posts. Foi un 31 de agosto de 2008 cando este blog iniciou
a súa andaina nos novos soportes de comunicación e naquela altura diciamos: Agardamos que neste novo Paseo da Corredoira virtual que
queremos establecer podamos atoparnos moitos interesados pola nosa cidade para
compartir as nosas inquedanzas...
Ao longo deste doce
anos foron cerca de 175.000 visitas que temos rexistrado neste humilde e
sinxelo blog que non ten outra pretensión que achegar aos tudenses e a todos os
interesados algunhas paxinas da nosa historia, das nosas xentes, das nosas
tradicións...
Aquí tedes as entradas
máis visitadas ao longo destes anos.
Como unha cidade, mellor
dito os seus cidadáns, lembran a súa historia – coas súas luces e sombras, coas
súas grandezas e miserias- reflicte como se percibe a si mesma e, moi
especialmente, como quere ser, que proxecto común quere construír.
Este blog non pretende
ser unha rememoración que añore o pasado, pois Tui non pode seguir vivindo no
bucle melancólico no que os tudenses estamos instalados dende hai moitos anos.
Apostamos dende Tudensia por reivindicar como os tudenses, colectiva e individualmente,
ao longo dos séculos temos sido capaces de erguer esta cidade e unha historia
colectiva da que nos sentimos orgullosos e que ten sido referencia para Galicia
en tantos momentos da historia.
Dende Tudensia
pretendemos achegar a nosa humilde aportación para colaborar na continuidade desta
construción colectiva que é Tui, que todos estamos chamados a enriquecer
coas nosas achegas.
Pero hoxe corresponde
dar a todos os lectores e seguidores de Tudensia as gracias por acceder aos nosos
contidos, sen lectores este blog non tería sentido.
Gracias a cada persoa
que ten empregado o seu tempo para ler algunha das entradas de Tudensia
Gracias a todos os que
tedes compartido os contidos de Tudensia con outras persoas
Gracias a todos os que
tedes enviado nalgún momento un comentario, suxestión ou corrección
A todos: Gracias!!!
Corresponde darte gracias a ti, Rafael, por el extenso e ilustrativo trabajo historiográfico de Tuy. Todos los que hemos leído tus escritos o parte de ellos, hemos tenido y tenemos la confortable oportunidad de disponer de una perspectiva histórica de nuestra ciudad que sin tu aportación no sería posible.
ResponderEliminarNo creo que el Tuy actual, instalado desde hace mucho tiempo en una situación bastante semejante a la hibernación, sea capaz de despertar y salir airoso de la parálisis a la que parece condenada. La población parece intuir esta circunstancia y busca, con la mirada vuelta hacia atrás, consuelo en el pasado.
Efectivamente, todos estamos llamados a la construcción colectiva, pero la referida continuidad de la construcción colectiva no parece posible. No lo es, en rigor topológico, porque partiríamos de una discontinuidad, un parón de cientos de años; y porque Tuy está descabezado, carece de líderes, de personas relevantes, capaces y comprometidas con su destino.
Probablemente la mía es una opinión pesimista, desesperanzada, pero trato de mirar de frente las carencias y problemas que nos afectan, lejos de vivir embobado mirando pasivamente el ombligo del importante legado histórico que poseemos.